Kurduğumuz Şehirde Soluk Alamıyoruz

[Hilal]

Gündüzde güneş kayıp, gecelerde yıldız yok Kurduğumuz şehirde soluk alamıyoruz. Ayın gülen yüzünü görmenin imkanı yok Kurduğumuz şehirde soluk alamıyoruz.. Sorumsuzca harcadık sanma ki ibret aldık Hayata anlam katan yeşile hasret kaldık Kuraklık kapımıza dayandı bakakaldık Kurduğumuz şehirde soluk alamıyoruz. Çağlayan ırmaklarda kalmadı eski eda Gürül gürül dereler bir bir ediyor veda Coşkulu şelaler çoktan dedi “elvada” Kurduğumuz şehirde soluk alamıyoruz.. Bütün çevre göç etmiş bir merkeze yürüyor Denizlerde, göklerde bir istila sürüyor Beynimiz stres yüklü, bedenimiz çürüyor Kurduğumuz şehirde soluk alamıyoruz.. Magandayı, çeteyi besleyen haşlanmadı, Zehirli yılan gibi tıslayan taşlanmadı Arnavut kaldırıma pisleyen dışlanmadı, Kurduğumuz şehirde soluk alamıyoruz. Mavileri kaybettik, kire battı temizde Sallanıyor zamanın sarkacı tepemizde Yaşamın tükenişi bir durak ötemizde Kurduğumuz şehirde soluk alamıyoruz. Tabiatı hoyratça kullanarak yok ettik Plansız projesiz binaları çok ettik “Üstüne vazifemi? ” diye diye hak ettik Kurduğumuz şehirde soluk alamıyoruz.

Özcan İşler